Karl Fiorini

Karl Fiorini, kompozytor. Maltańczyk z pochodzenia, studował w Guildhall School of Music i Royal College of Music. Kompozycje Karola Fioriniego były wykonywane w głównych miastach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Japonii i Ameryce Łacińskiej. Dzieła Karla Fioriniego wykonywane są na całym świecie, w największych i najbardziej prestiżowych salach koncertowych.

Karl Fiorini (ur. 1 grudnia 1979 r.) został opisany jako „następca takich postaci jak Bartók i Szostakowicz” (The Classical Reviewer) i „kompozytor z wielkimi pomysłami” (Ates Orga, The Classical Source). Płodna kariera Fioriniego rozpoczęła się w wieku 10 lat, a do tej pory jego opus obejmuje ponad 50 kompozycji, od solowych po kameralne i duże utwory orkiestrowe. Jego repertuar obejmuje dwa koncerty skrzypcowe, 4 koncerty fortepianowe, kantatę i dwie symfonie, a także liczne utwory na orkiestrę zarówno z głosem, jak i bez.

Urodzony na Malcie Karl Fiorini od najmłodszych lat był zachęcany do kariery w muzyce klasycznej. W swoim rodzinnym kraju studiował pod kierunkiem kompozytorów Josepha Vella i Charlesa Camilleri, a następnie Diany Burrell w Guildhall School of Music and Drama i Michaela Zeva Gordona w Royal College of Music w Londynie, gdzie uzyskał tytuł doktora. Fiorini otrzymał liczne stypendia i międzynarodowe nagrody, w tym Garfield Weston Foundation w Londynie (2003) za II Koncert fortepianowy, dwukrotnie Janatha Stubbs Fund dla młodych artystów (2004 i 2008) oraz Peter Moores Foundation w Londynie (2006), która umożliwiła mu dalsze studia.

Inne nagrody obejmują Boston's Alea III Composition Prize za Trio Lamina na klarnet, skrzypce i fortepian w 2004 roku oraz Luxembourg Sinfonietta Prize for Composition w 2010 roku (trzecia nagroda) za Nachtszenen na skrzypce i zespół kameralny. W 2005 r. zdobył również Tracey Chadwell Memorial Prize za kompozycję wokalną Aleamantes na sopran i fortepian. Fiorini ma zaszczyt być pierwszym maltańskim kompozytorem zaproszonym na prestiżowe Biennale di Venezia w 2015 roku.

Wczesne prace Fioriniego były pod wpływem śródziemnomorskiej tożsamości, wciąż dominującej w muzyce jego maltańskich rówieśników. Jednak zanim ukończył Koncert skrzypcowy nr 1 w 2007 roku, całkowicie odciął się od tego nurtu, tym bardziej po przeprowadzce do Francji rok później. W tym czasie Fiorini zaczął rozwijać język rytmiczny i harmoniczny, który jest widoczny w jego najnowszych dziełach, takich jak dwie symfonie i de dioses y de perros (Of Gods and Dogs) na sopran, chór i orkiestrę (2015). Fiorini napisał kilka utworów opartych na literaturze, tworząc teksty w języku maltańskim, francuskim, niemieckim, angielskim i hiszpańskim. Jego najbardziej uznanym utworem jest Cadavre Exquis z 2012 roku, który zawiera teksty trzech współczesnych poetów francuskich, hiszpańskich i maltańskich, na trzy głosy, orkiestrę i media mieszane, zamówione przez Ensemble Télémaque we Francji w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Marsylii 2013.

Kreatywność Fioriniego była wspierana przez zamówienia od European Union Chamber Orchestra z Wielkiej Brytanii, The Malta Philharmonic Orchestra, Rotterdam Ensemble, Elixir Ensemble z Francji, Orcquestra do Norte z Portugalii, Conservatoire de Musique et Danse d'Avignon, Conservatorio Superior de Granada, indywidualnych mecenasów, instytucji, festiwali i solistów.

Utwory Fioriniego są regularnie wykonywane i do tej pory jego muzykę można było usłyszeć w większości europejskich miast, a także w Chinach, Japonii, Tajlandii, Rosji, na Syberii, Ukrainie i w USA w takich miejscach jak Berlin Konzerthaus, Leipzig Gewandhaus, Flagey Theatre w Brukseli, Manoel Theatre na Malcie, Kyoto City Hall w Japonii, Cadogan Hall w Londynie, Gulbenkian Centre w Lizbonie i Cathédrale St Louis des Invalides w Paryżu. Oprócz kariery kompozytorskiej Fiorini jest założycielem i dyrektorem artystycznym International Spring Orchestra Festival, corocznego festiwalu muzyki klasycznej odbywającego się na Malcie w kwietniu. Jego płyta z koncertami skrzypcowymi została wydana w 2014 roku przez Divine Arts Records. Obecnie Fiorini mieszka i pracuje w Paryżu.